GR พาเที่ยว “ GR หลงแสงเงา…มรดกสถาปัตยกรรมแห่งพุทธศิลป์ ”

โลหะปราสาท …หนึ่งเดียวในโลก ณ วัดราชนัดดารามวรวิหาร กรุงเทพฯ สร้างขึ้นในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อปีพุทธศักราช 2389 เพื่อเฉลิมพระเกียรติพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าโสมนัสวัฒนาวดี พระราชนัดดา ซึ่งต่อมาได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นสมเด็จพระนางนาฏโสมนัสวัฒนาวดี บรมอัครราชเทวี ในสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4)

คุณตุ่ย ธำรงรัตน์ บุญประยูร พากล้องGR ไปเดินเก็บภาพแสงเงาในวันฟ้าใสแถวย่านราชดำเนิน ซึ่งการถ่ายภาพเป็นหนึ่งในกิจวัตรของคุณตุ่ยแบบแยกไม่ออก จนให้คำนิยาม GR ว่า…

“ กล้องเล็กเท่าฝ่ามือ นึกสนุกถ่ายภาพได้ทุกวัน ”

ช่วงฤดูหนาวอย่างนี้พระอาทิตย์จะตกเร็วกว่าฤดูอื่นทำให้การรอเวลาถ่ายภาพต้องกะเวลาให้ดีคุณตุ่ย เป็นช่างภาพที่ชอบโทนภาพขาว-ดำมากคอนเซ็ปท์ในครั้งนี้จึงตั้งใจปรับกล้องเป็นโทนนี้ตั้งแต่แรก

ด้วยความที่กล้องให้มุมมอง 28mm ในปัจจุบันถือว่าไม่กว้าง ไม่แคบเกินไป …กำลังพอดี

 

 

แสงยามบ่ายพาดผ่านพระอุโบสถ

 

สถาปัตยกรรมจะมีระเบียงรอบพระวิหาร กำแพงรอบพระวิหารก็จะประดับด้วยกระเบื้องปรุ รอบพระอุโบสถจะล้อมด้วยแท่นซุ้มสีมา 8 ซุ้ม หน้าบันประดับด้วยกระจกสีน้ำเงินเข้ม มีช่อฟ้า ลำยอง นาคสะดุ้ง ใบระกา และหางหงส์ เมื่อแสงลอดผ่านส่วนต่างๆมาก็จะเห็นเป็นรูปร่างรูปทรงในแบบเส้นตรงบ้าง เส้นโค้งเป็นลวดลายบ้าง ส่วนใครจะมองเป็นอะไร…ก็ตามแต่จินตนาการเลย

 

ใส่ความมีชีวิตให้แก่สถานที่ด้วยสิ่งมีชีวิต

 

โลหะปราสาทสร้างเป็นอาคาร 7 ชั้น มียอดปราสาท 37 ยอด อันหมายถึง พระโพธิปักขิธรรม 37 ประการ ที่ยอดปราสาทชั้น 7 จะประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราชบรมราชบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้มีพิธีบรรจุพระบรมสารีรกธาตุ ประดิษฐาน ณ พระเจดีย์บุษบก เมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2538 เนื่องในโอกาสงานฉลองสิริราชสมบัติครบ 50 ปี

บริเวณกลางปราสาทจะมีบันไดเวียน จำนวน 67 ขั้น สำหรับเดินขึ้นไปชมทัศนียภาพด้านบนได้

 

มุมหนึ่งของหน้าบันพระอุโบสถวัดราชนัดดา

 

ซุ้มรอบฐานโลหะปราสาท

 

การที่เราทราบประวัติ และข้อมูลของสถานที่ที่จะบันทึกย่อมเป็นประโยชน์ต่อการหามุมและเฝ้ารอจังหวะอย่างมีจุดหมาย อีกทั้งสามารถคาดการณ์ล่วงหน้าได้อย่างแม่นยำ แม้จะไม่มีสีสันอื่นนอกจากสีขาว สีเทา และสีดำ แต่มองเห็นราวกับมีชีวิตจากการสร้างน้ำหนักความอ่อนแก่ให้ผู้ชมภาพได้เกิดอารมณ์คล้อยตาม ซึ่งเรื่องการเก็บราวละเอียด GR ทำได้ไม่แพ้ใครทีเดียว แค่รู้และเข้าใจว่ากล้องออกแบบมีมาให้ใช้งานอย่างครบเครื่อง

 

ช่องบานหน้าต่างที่มีเงาของหางหงส์มาทาบที่เสา

 

จัดองค์ประกอบภาพด้วยน้ำหนักของแสงและเงา

 

นี่จึงเป็นความประทับใจอย่างหนึ่งที่ GRist ทุกคนมีให้กับกล้อง GR แบบปราศจากข้อกังขา อะไรที่มีคุณค่าก็รักษาเอาไว้ แล้วต่อยอดพัฒนาสิ่งใหม่ที่เป็นประโยชน์จริงๆ ต่อนักถ่ายภาพให้เกิดขึ้น

เหมือนดังสถาปัตยกรรมอันล้ำค่าที่มิอาจประเมินค่าได้ ท่านใดสนใจชอบเก็บภาพความเป็น UNSEEN แบบนี้ ก็สามารถพกกล้องGRไปตามรอยคุณธำรงรัตน์ บุญประยูร ได้ที่วัดราชนัดดารามวรวิหาร ติดกับนิทรรศรัตนโกสินทร์ ถนนราชดำเนินกลาง นะครับ…

 

 

%d bloggers like this: