Tanakorn Tia …คุณธนากร แซ่เตีย (กร)
จากความรัก และหลงใหลในการถ่ายภาพแนวสตรีทฯ เปลี่ยนผ่านจากการใช้กล้องฟิล์มแบรนด์อมตะอย่าง PENTAX มาสู่โลกดิจิทัลครั้งแรกกับกล้อง RICOH GR III
ที่จริงก่อนซื้อกล้องรุ่นนี้ผมหาข้อมูลเยอะมากๆ แต่สิ่งที่สะดุดตาที่สุดหลังจากศึกษา และดูรีวิวจากที่ต่างๆ คือ คำว่า “King of Street” ที่หลายๆ แห่งให้นิยามกับกล้องรุ่นนี้เอาไว้ จนเมื่อมีโอกาสได้เป็นเจ้าของ และได้ลองใช้งานจริงๆ ก็เห็นด้วยกับคำนี้อย่างมาก โดยเฉพาะฟังก์ชันเด็ดที่เป็นจุดเด่นของกล้องก็คือ Full Press Snap ซึ่งเป็นฟังก์ชันที่ทำให้กล้อง GR สมเป็น “King of Street” อย่างที่เขาว่ากันจริงๆ แถมยังมีปุ่มลัดที่สามารถเปลี่ยนระยะสแนปได้ตามต้องการด้วยมือเพียงข้างเดียวโดยไม่ต้องเข้าเมนูของกล้องเลย
วันแรกที่ใช้กล้องรุ่นนี้ คือ วันที่มีนัดออกทริปถ่ายภาพกับเพื่อนๆ ที่กรุงเทพ ผมบินจากหาดใหญ่-ไปซื้อกล้อง-ไปออกทริปถ่ายภาพ หลังจากหาข้อมูลมานาน และดูรีวิวมาก็ไม่น้อย ช่วงเวลาที่มากรุงเทพฯ ครั้งนั้นมันเหมือนเป็นบทสรุป ทุกอย่างลงตัว และคลายคำตอบในเวลาไม่กี่วันว่าผมตัดสินใจเลือกกล้องได้อย่างถูกต้องแล้ว
ที่จริงในช่วงแรกๆ ที่ได้ใช้งานก็มีความรู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน ความคิดแรกๆ เลย คือ “มันกว้างไป” แต่พอใช้งานไปสักระยะกลับกลายเป็นว่ามุมมองจากเลนส์มุมกว้างแบบนี้แหละที่มันเหมาะ และตรงกับสไตล์การถ่ายภาพที่ชอบที่สุด คือ การถ่ายภาพสตรีทฯ แบบ “เลเยอร์” เพราะสามารถวางเฟรมเพื่อเก็บรายละเอียดต่างๆ ในภาพได้เยอะขึ้น, มีสเปซมากขึ้น เล่าเรื่องได้มากขึ้น ช่วยให้ภาพอิมแพคมากขึ้น
จากเดิมที่เคยรู้สึกว่าภาพของเราโล่ง และไม่แข็งแรงเลยในตอนนั้น แต่สุดท้ายแล้วเลนส์ 28mm ของกล้องรุ่นนี้นำพาผมไปสู่ “อีกความชัดเจนหนึ่ง” มันเป็นเสมือนโจทย์อย่างหนึ่งในการถ่ายภาพที่ท้าท้าย และเป็นการบ้านให้เราคิดต่อว่าเราจะทำอย่างไรกับโจทย์ที่พบนี้ และ ณ ตอนนี้ผมชัดเจนแล้ว ว่ากล้องตัวนี้ตอบสนองแนวทางในการถ่ายภาพของผมได้ดีขนาดไหน
อีกหนึ่งข้อดีที่จะลืมไม่ได้เลย คือ ฟังก์ชัน Full Press Snap ที่ไม่ได้เป็นเพียงระบบโฟกัสที่ยอดเยี่ยมสำหรับการถ่ายภาพสตรีทฯ ที่ใครๆ ก็พูดถึงเท่านั้น สำหรับผมฟังก์ชันนี้ช่วยให้ผมสามารถให้ความสนใจกับการจัดองค์ประกอบได้มากขึ้น เพราะเมื่อเราเข้าใจ และใช้งานได้คล่องแล้ว เราจะแน่ใจอยู่แล้วว่าภาพจะชัดโดยไม่ต้องมากังวลว่ากล้องจะโฟกัสเข้า หรือไม่เข้า ความโดดเด่นของฟังก์ชันนี้ทำให้ผมอยากจะให้นิยามส่วนตัวกับกล้องรุ่นนี้ว่า “กล้องฟิต สแนปติดง่าย”
กว่า 2 ปีที่ถ่ายภาพ และใช้งานมา กล้องตัวนี้ก็ยังคงซ่อนเซอร์ไพรส์เอาไว้อยู่เสมอ เช่น ในช่วงที่เตรียมจัดนิทรรศการก็จะมีภาพหนึ่งที่มีนกอยู่ในภาพ เพิ่งได้เห็นถึงคุณภาพ, รายละเอียด และสีสันที่กล้องเก็บมาได้จริงๆ ในตอนที่พิมพ์ภาพนี่แหละ รวมถึงภาพใหม่ๆ ที่เพิ่งถ่ายมาได้ไม่นานนี้ผมก็ชอบมากๆ เหมือนกัน
เกี่ยวกับความชอบในการถ่ายภาพแนวสตรีทฯ ที่แน่นอนว่าเราต้องผ่านการดู และศึกษางานของช่างภาพอื่นๆ ให้เยอะๆ ด้วย ส่วนตัวที่ชอบเป็นพิเศษ อาทิ Daniel Arnold, Alex Webb, Harry Gruyaert รวมถึงช่างภาพไทย เช่น คุณไอซ์ (Jad Jadsada) และคุณบอล (Sakulchai Sikitikul) โดยคนหลังนี้เป็นไอดอลคนแรกของผมเลย เป็นรุ่นพี่ชาวหาดใหญ่เหมือนกัน และเป็นคนที่ผมจะเดินตามทุกครั้งที่บังเอิญเดินไปเจอกันในหาดใหญ่เพื่อที่จะได้ถือโอกาสตามศึกษาการถ่ายภาพ และมุมมองของพี่เขา
นอกเหนือจากการติดตาม และศึกษาผลงานของช่างภาพต่างๆ แล้ว ความขยันในการถ่ายภาพ และส่งภาพไปร่วมกิจกรรมต่างๆ ก็เป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน และไม่จำเป็นต้องเป็นการประกวดที่มีรางวัลอะไร แต่เป็นการส่งภาพไปร่วมในกลุ่มถ่ายภาพสตรีทฯ ต่างๆ เพื่อแบ่งปันมุมมอง, เพิ่มเติมประสบการณ์ และเป็นกำลังใจให้ตัวเราด้วยเมื่อพบว่ามีคนไม่น้อยที่ชื่นชอบภาพของเรา อาทิ ภาพหนึ่งที่ผมชอบมากๆ เช่นกัน โดยภาพนี้ได้รับเลือกเป็น Photo of the year 2020 ในกลุ่มถ่ายภาพ Street Photo Myanmar บน Facebook
และล่าสุดกับการก้าวครั้งสำคัญของผมในฐานะช่างภาพสตรีทฯ กับนิทรรศการภาพถ่ายครั้งแรกที่ได้รับแรงสนับสนุนจากนักธุรกิจท้องถิ่น และรุ่นพี่ รวมถึงเพื่อนฝูงชาวหาดใหญ่จนมีนิทรรกาศครั้งนี้ได้ ในชื่อว่า “Long Street, still a long way to go” นิทรรศการที่ผมอยากส่งต่อแรงบันดาลใจให้กับคนที่รักการถ่ายภาพทุกๆ คน ให้งานของผมได้พาทุกคนไปรู้จักกับแง่มุม และวิถีชีวิตที่น่าสนใจของเมืองหาดใหญ่ ผ่านความพิเศษของมุมมองแบบภาพสตรีทฯ
สามารถมาเยี่ยมชม และแวะมาพูดคุยกันที่ร้าน Lorem Ipsum ได้ครับ
ข้อมูลเพิ่มเติม :
– https://www.facebook.com/watch/?v=1888591184666129
– https://www.facebook.com/lorem.ipsum.space/posts/411364753907369