GR Lover : กล้องที่ตอบทุกโจทย์ของชีวิต
Jayarop Piyapramote …คุณชยารพ ปิยะปราโมทย์ (รพ)
ความชอบในการถ่ายภาพของผมน่าจะเริ่มต้นมาจากความชอบในการสังเกตผู้คน และสิ่งแวดล้อม ชอบมองหาบางอย่างที่ดูน่าสนใจ ทั้งแบบที่น่ารัก, น่าสงสัย, ชวนให้คิด ไปจนถึงจังหวะแปลกๆ ที่ดูตลกขำๆ ซึ่งอะไรต่างๆ แบบนี้ล้วนแต่เกิดขึ้นเองเพียงชั่วเวลาครู่เดียว เมื่อเห็นแล้วก็อยากถ่ายภาพเก็บไว้
จากความชอบแบบที่ว่านี้ ก็เลยเริ่มมองหากล้องตัวเล็กๆ ที่สามารถพกได้ง่าย ใช้งานได้เร็ว ควบคุมเข้ามือได้ดี เมื่อหาข้อมูลมาเรื่อยๆ ก็เลยเริ่มมารู้จักกับกล้อง RICOH และเลือกใช้งานมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่รุ่น GXR, GR Digital IV, GR, GR II และแน่นอนรุ่นล่าสุด GR III ที่ใช้อยู่ตอนนี้ เป็นกล้องตัวเล็กๆ ที่มีคุณภาพดี พกง่าย จึงสามารถใช้งานได้สะดวกในทุกๆ วัน ทุกๆ สถานการณ์ ตรงกับรูปแบบการถ่ายภาพของตัวเองที่ต้องการกล้องที่สามารถพกได้ตลอดเวลา เดินไปเจออะไรเข้าตาก็ยกขึ้นมาถ่ายภาพได้ในแทบจะทันที
ในเมื่อทุกๆ ที่ที่เราไป ไม่ว่าจะไปเที่ยว หรือไปทำธุระ เมื่อพบเจอเหตุการณ์แบบนี้กล้อง GR III ก็จะอยู่กับเรา และพร้อมใช้งานทันที – กล้อง GR III จึงเป็นเหมือน “กล้องที่ตอบทุกโจทย์ของชีวิต” สำหรับผมเลย เพราะพกตลอด และใช้งานอยู่ตลอด แม้แต่ในช่วงที่ผ่านมาจะไม่ได้ค่อยได้ไปไหนเพราะโควิด ก็ยังต้องพกกล้องตัวนี้ไว้เสมอ
ในการถ่ายภาพสตรีทฯ ในแบบของผม จึงเหมือนการใช้กล้อง GR เป็นเครื่องมือที่จะใช้ในการสำรวจ หรือสังเกตการณ์อะไรบางอย่างที่น่าสนใจที่มันกำลังเกิดขึ้น หรืออาจจะกำลังเกิดขึ้นในเร็วๆ นี้ แล้วสามารถบันทึกภาพเหล่านั้นกลับมาได้ การได้สะสมโมเมนต์เหล่านี้เป็นความสุขในการถ่ายภาพแบบของผมเอง อาจจะเก็บเอาไว้ดูคนเดียว หรืออาจเรียบเรียงออกมาเป็นผลงานภาพที่สามารถแบ่งปันออกไปได้ไม่รู้จบ แต่ความรู้สึกใดๆ ก็ตามที่มีอยู่ในผลงานไม่ว่าจะเป็นความสนุก อารมณ์ขัน ตลกร้าย การจะสื่อสารมันออกไปได้มันก็เริ่มต้นจากที่เราเฝ้าสังเกต และเก็บภาพมาให้ทันซะก่อน
ที่จริงแล้วในบางครั้งผมก็สังเกตบางคนไปจนถึงเรื่องการเลือกกล้องถ่ายภาพเลยนะ บางทีที่ไปเจอคนที่ใช้กล้อง GR เหมือนกัน เห็นแล้วแอบรู้สึกเลยว่าไม่ธรรมดา มันต้องผ่านการหาข้อมูล การเลือกสรร และความพิเศษอะไรบางอย่างสำหรับคนที่จะเลือกกล้องอย่าง GR เป็นกล้องคู่มือท่ามกลางกล้องกระแสหลักอื่นๆ ที่มีให้เลือกมากมายทั่วไป – แม้ว่าจริงๆ ผมเองก็มีกล้อง GR III ใช้อยู่แล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองกล้องของคนอื่น แล้วรู้สึกว่ามันเป็นกล้องที่เท่จัง
การถ่ายภาพสตรีทฯ นอกจากจะชักนำให้ผมได้รู้จักกับกล้อง GR แล้ว ก็ยังเชื่อมโยงไปถึงความชอบที่จะติดตามผลงานของศิลปิน หรือช่างภาพอีกหลายๆ คน ซึ่งนึกแล้วมันก็มีบางครั้งที่ความชอบนี้ก็เล่นตลกกับเราอยู่เหมือนกัน อย่างเช่นครั้งที่เห็นการสัมภาษณ์คุณเล็ก (ภัทรสิริ อภิชิต) เกี่ยวกับกล้อง GR* ซึ่งนานมากแล้ว สุดท้ายมารู้ทีหลังว่าหนังสือที่ชอบ, ภาพลายเส้นกล้อง GR ที่เคยสะดุดตา และภาพเบเกอรี่น่ารักๆ ใน IG ที่ติดตามอยู่ เป็นผลงานของคุณเล็กทั้งนั้น
นอกเหนือจากคุณเล็กแล้ว ถ้าเป็นแนวช่างภาพจริงๆ ที่ชื่นชอบ และติดตามผลงานเป็นประจำ ก็อาทิ Shin Noguchi, Ikushun Desuyone รวมถึงช่างภาพไทยอย่าง คุณต๋อง (Visit Kulsiri) และคุณบอล (Sakulchai Sikitikul) โดยเฉพาะกับคุณต๋องนี้มีความพิเศษอย่างหนึ่งตั้งแต่สมัยที่ได้เริ่มหัดถ่ายภาพสตรีทฯ ใหม่ๆ ผมมีโอกาสไปเจอระหว่างเดินทางภาพ ซึ่งแน่นอนว่าผมก็เฝ้าสังเกตเขาอยู่ก่อนแล้ว (ยังจำได้ว่าเขาสะพายกล้อง 2 ตัว) จนในที่สุดผมก็ขอถ่ายภาพเขาไว้ จากนั้นก็ได้มีโอกาสติดตามผลงานกันเรื่อยมา และมาทราบทีหลังว่าในกลุ่มของคนที่ชอบถ่ายภาพสตรีทฯ มีการคุยแซวกันว่า “ถ้าคุณถ่ายสตรีทฯ คุณต้องเจอน้าต๋อง !!” เพราะเป็นคนที่เดินถ่ายภาพในกรุงเทพฯ เยอะมากๆ คนหนึ่ง ยังไงก็ต้องได้เจอแน่ๆ
สุดท้ายนี้ อยากย้อนกลับไปย้ำถึงเรื่องของการได้กล้องที่ “เหมาะสม” และ “ลงตัว” กับเรานั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ ที่จะช่วยให้เราสนุกกับการถ่ายภาพได้มากขึ้น และความสนุกนั้นเมื่อมันเริ่มต้นแล้วในครั้งได้พบเห็น และเลือกบันทึกภาพกลับมา แต่ก็อาจยังไม่จบลงไปเพราะเราสามารถจินตนาการต่อยอดออกไปอีก ให้มันตลก หรือให้มีเรื่องราว จากเดิมที่เป็นภาพธรรมดาๆ แต่กลับเปิดกว้างให้เราใช้ความคิดต่อไปได้อย่างไม่รู้จบ เหมือนในภาพสุดท้ายนี้ ที่ผมไปเจอคนเอากรวยไปวางบนรถ ชวนให้จินตนาการว่าเป็นรถของซานตาครอส (รถใส่หมวกแดง) นึกแล้วรู้สึกน่ารักดี เลยบันทึกไว้ แล้วลองนำมาวาดเล่นต่อยอดครับ / HNY 2022 ครับทุกคน
*คลิปสัมภาษณ์คุณเล็ก ภัทรสิริ อภิชิต